Santa Maria Gloriosa dei Frari Venetië
De Santa Maria Gloriosa dei Frari, ook simpelweg Frari genoemd, staat in het oosten van San Polo. Tussen 1250 en 1338 is een eerste franciscanenkerk op deze plaats gebouwd. Het godshuis is vervangen door het huidige exemplaar tussen 1340 en 1445. De enorme belangstelling voor de diensten ter plaatse gaven aanleiding tot de bouw van een grotere kerk. Rivaliteit met de Dominicanen droeg bij aan de kolossale afmetingen. Beide bedelorden waren tegelijkertijd bezig met de bouw van een grote kerk in Venetië. Voorheen was het Dogenpaleis en de San Marco een maatstaf geweest voor de maximum grote van gebouwen. Toestemming voor beide kerken is verleend op voorwaarde dat zij een graf vormen voor de dogen. De overtroevende schaal van de Santa Maria Gloriosa dei Frari is allerminst in overeenstemming met de sobere levenswijze van de Franciscanen. De eenvoudige bakstenen en de sobere façade staat niet in tegenspraak met het bestaan van de bedelmonniken.
Het grondplan van de Frari-kerk is T-vormig. Opmerkelijk is dat de lengtas en het koor op het zuidwesten is gericht in plaats van het oosten. Het moeilijke bouwterrein is daarvan de oorzaak. De zijbeuken zijn vrij hoog en het licht dringt goed door in het interieur.
Santa Maria Gloriosa dei Frari te Venetië
De naamsbekendheid van Frari-kerk is grotendeels te danken aan de schitterende kunstwerken die door rijke families en door scuole zijn geschonken. Het beroemdste is de Maria-Hemelvaart van Titiaan boven het hoofdaltaar. In de linkerzijbeuk hangt Titiaans Madonna van Pesaro (1526). De opdrachtgever, Jacobo Pesaro, is op het doek afgebeeld met zijn familie. Het Pesarao-altaar is in 1488 gemaakt door Giovanni Bellini (sacristie). In de kapel rechts van het koor staat een houten Johannes de Doper uit circa 1450 van de Florentijn Donatello.
Titiaan: Maria-Hemelvaart, 1516-1518, olieverf op paneel, 690 x 360
Onder het kerkmeubilair en de grafmonumenten zijn eveneens bezienswaardige zaken te bewonderen. Aan de rechter koormuur prijkt het grafmonument van doge Francesco Foscari (regeringsperiode 1423-1457). De hem omringende vrouwen symboliseren wijsheid, gerechtigheid, matiging en kracht. Het monument is gemaakt door Antonio en Paolo Bregno. Er zijn zowel gotische als renaissancistische kenmerken in terug te vinden . Aan de ertegenover gelegen muur bevindt zich het grafmonument van doge Nicolò (regeringsperiode 1471-1473). Het is door Antonio Rizzi vervaardigd in renaissancestijl. Giovanni Pesaro’s grafmonument is gemaakt door Baldassare Longehena (de architect van de San Maria della Salute). Het graf van Canova is een bekend neoclassicistisch kunstwerk. Het opmerkelijke beeldhouwwerk bestaat uit een marmeren piramide waar rouwenden naar toe trekken. Canova’s ontwerp was oorspronkelijk bedoeld als grafmonument voor Titiaan. Na zijn dood hebben zijn leerlingen het aangewend voor het graf van hun leraar. Ertegenover staat het grafmonument van Titiaan. Luigi en Pietro Zandomeneghi, leerlingen van Canova, hebben het vervaardigd. Pietro Lombardo en Bartelomeo Bon waren verantwoordelijk voor het met marmeren beelden versierde koorhek uit 1475. De drie rijen banken van het monnikenkoor (1468) zijn bewerkt met bas-reliëfs. Een van de twee kloostergangen is ontworpen door Palladio.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |