Dogenpaleis Venetië
Oorspronkelijk was de woning van de doge gevestigd in een versterkt kasteel. Vanaf het begin van de republiek was in hetzelfde gebouw de zetel van de overheid en de rechterlijke macht ondergebracht. Meerdere raden vergaderden hier, waaronder de senaat, de Raad van Tien en de Grote Raad.
In 1340 begon de bouw van het huidige Dogenpaleis op de resten van oudere exemplaren. Ondanks de catastrofale pestepidemie halverwege de veertiende eeuw gingen de werkzaamheden zonder onderbreking voort. Na een uitbreiding in 1424 kreeg de vleugel aan de Piazzetta zijn huidige aanzien.
Het paleis bestaat uit drie vleugels. Ondanks overzeese invloeden is de stijl typerend voor de Venetiaanse gotiek. De open arcaden van de twee onderste verdiepingen ogen bijzonder elegant. Een boog op begane grond verhoudt zich tot twee spitsbogen op de eerste etage. De maaswerkdecoraties van de eerste verdieping dragen veel bij aan het onstoffelijke uiterlijk. De bovenste verdieping is erg solide, ondanks de motieven in het baksteenwerk. Het bouwen van compacte verdiepingen op ranke zuilen gaat tegen westerse tradities in. Dit facet is ontleend aan de Islamitische bouwkunst. Een andere oriëntalistische invloed betreft de sierlijsten. Een menging tussen Oosterse en westerse bouwopvattingen kwam vaak voor in de Dogenstad.
De gevel van het Dogenpaleis aan Piazetta
In 1438 heeft de Venetiaanse beeldhouwers familie Buon de opdracht om de hoofdingang te ontwerpen en uit te voeren. Deze rijk versierde ingang draagt de naam Porta della Carta (deur van papier). De naam refereert waarschijnlijk aan de handgeschreven petities die op deze plaats werden overhandigd aan leden van de Grote Raad of op het voorlezen van vonnissen en decreten op deze plek. Ook werden er voor het portaal nieuwe wetten afgekondigd. De doodsvonnissen werden bekend gemaakt tussen de nabijgelegen rode zuilen.
Gedeelte van de Scala d’Oro met het standbeeld van Neptunes
De op de binnenplaats gelegen Scala dei Giganti is een laat vijftiende-eeuws ontwerp van Antonio Rizzo. Deze trap is vervaardigd voor staatsbezoeken en ceremonies. Bovenaan de trap hebben de kroningen van nieuwe dogen plaats gevonden. De drie bogen achter de trap onderscheiden zich duidelijk van de andere bogen van de arcaden door vorm en uitbundige decoratie. Op deze wijze is het decor op passende wijze benadrukt en afgesloten. Boven de middelste poort is de leeuw van Marcus afgebeeld, de schutspatroon van de stad. Standbeelden van Neptunes en Mars flankeren de hoogste trede. Deze beelden zijn in 1567 toegevoegd. Ze verbeelden de heerschappij van Venetië op zee en land. Het is veelzeggend dat de nieuwe doge tussen deze mythologische figuren in gekroond werd. Mars en Neptunes zijn werken van de bekende beeldhouwer architect Jacopo da Sansovino. De luxueuze Scala d’Oro (de gouden trap), de trap die de eerste etage met de regeringsvertrekken op de tweede en derde etage verbindt is eveneens een ontwerp van Sansovino. De beschilderingen en het fijne stucwerk zijn van Giovanni Battista Franco en Alessandro Vittoria.
Paolo Veronese; De apotheose van Venetië, voor 1585
Het interieur is ongelooflijk rijk uitgerust met beelden, schilderijen, stucwerk en bladgoud. Veel kunstwerken verhalen over de macht en roem van Venetië. Schilderijen van Veronese en Tintoretto zijn in diverse ruimten aanwezig. Beroemde schilders als Bellini, Carpaccio, Titiaan en Tiepolo hebben eveneens een bijdrage geleverd.
In de voormalige vergaderzaal van de Grote Raad, de Sala del Maggior Consiglio, hebben de leden gestemd over wetten en zijn de hoogste ambtenaren gekozen. De zaal is opnieuw ingericht na de brand van 1577. De hele oostelijk muur is bedekt met Het Paradijs van Tintoretto. Het schilderij meet maar liefst 7.45 op 24.65 meter. Tintoretto was in de zeventig toen hij deze kolossale voorstelling heeft geschilderd tussen 1588 en 1592. Hij is bijgestaan door zijn zoon. De portretten op de fries bovenaan de muur zijn geschilderd door leerlingen van Tintoretto. Het zijn afbeeldingen van de eerste 76 dogen. De beeltenis van de verrader Marin Falier is door een gordijn bedekt. Tussen de plafondschildering bevinden zich werken van Tintoretto en Veronese. Vooral Veronese’s Apotheosis van Venetië is erg gewaardeerd. De Sala dell’Anticollegio is een wachtkamer met een plafond van Andrea Palladio uit 1576-1577. Het stucwerk is schitterend. De plafondschilderingen van Veronese zijn in de zeventiende eeuw ingrijpend gewijzigd. Aan de muren hangen vier schilderijen van Tintoretto. Veroneses geroemde doek ‘De ontvoering van Europa’ uit 1580 bevindt zich eveneens in deze ruimte. Er zijn nog vele andere weelderige ingerichte ruimten met uitmuntende kunstwerken te bezichtigen ( schilderijen van Bellini, Carpaccio en Hiëronymus Bosch).
De brug der zuchten
De Brug der Zuchten verbindt het paleis met de kerkers. Gevangen moesten over deze brug gaan voordat zij in de kille, vochtige ruimte werden opgesloten. De naam refereert aan hun zucht op weg naar hun bestemming.
In het paleis bevinden zich vele geheime gangen en vertrekken. Zoals enkele andere vertrekken zijn ze alleen toegankelijk met een rondleiding door een gids.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |