Geschiedenis avignon
Dankzij de strategische ligging aan de samenvloeiing van de Rhône en de Durance is Avignon al bewoond tijdens het Neoliticum. Dit blijkt uit vondsten op Rocher des Doms, een kalkrots die gemakkelijk te verdedigen is en een veilige toevlucht biedt in geval van overstromingen.
In de Keltische tijd woonden Cavariërs in Avignon, toen Aouenion genaamd. Nadat Griekse zeelui Marseille stichtten rond 600 voor Christus bouwden zij in Aouenion een aanzienlijke haven. De plaats behield toen zijn onafhankelijkheid.
In de eerste eeuw voor Christus veroverden de Romeinen Avignon. Het Romeinse Avignon droeg de naam Avenio. Dankzij de strategische ligging aan een handelsroute, de Via Agrippa, groeide de antieke stad gestaag. Onder keizer Hadrianus (117-138) kreeg Avenio de status van een Romeinse kolonie. Dit bracht de komst van ambtenaren en soldaten met zich mee, waarop stadsuitbreiding volgt. Als gevolg van een nieuwe indeling van het Romeinse Rijk werd Avenio in de derde eeuw de hoofdstad van een civitas.
Dankzij de vestingwerken hield de stad na de val van het Romeinse rijk stand tegen de Vandalen en Goten. Vanaf 474 volgden invasies van Bourgondiërs, West- en Oostgoten, Franken, Saracenen en Noormannen. Door de volksverhuizingen raakte Avignon in verval. Als gevolg daarvan waren de stadsmuren uit de eerste eeuw groter dan de stadsmuren uit de late oudheid. Het christendom begon zich tijdens de late oudheid te ontwikkelen met Nectarius als de eerste bisschop van Avignon in 439.
Avignon maakte in de middeleeuwen deel uit van het rijk van Karel de Grote, het koninkrijk Aquitania, het koninkrijk Provence en het Koninkrijk Arles (vanaf 932). Zowel de graven van Toulouse als de graven van Barcelona probeerden de Provence in de 11de en de 12de eeuw toe te voegen aan hun feodale territorium. In de toekomstige pausenstad werd deze rivaliteit strategisch uitgebuit om de onafhankelijkheid te beschermen en te verstevigen. In het begin van de twaalfde eeuw werd de Provence verdeeld. Avignon nam toen een uitzonderlijke positie in aangezien de stad onverdeelbaar verklaard werd. Daarna ontwikkelde Avignon zich tot een zelfstandige stadsregering naar Italiaans model. Dit hield in dat uit de burgerij stadsbestuurders werden gekozen. Samen met magistraten beheerden ze Avignon. De stadsadel en de bisschop steunden het bestuur. In 1129 werd Avignon tot vrije gemeente verheven. Het welvarende twaalfde-eeuwse Avignon groeiende enorm dankzij handel en nijverheid. Het door de Sorque gevoede kanaal speelde een belangrijke rol met betrekking tot de Economische bedrijvigheid. De tussen 1177 en 1185 gebouwde Saint-Bénézet-brug trok talrijke reizigers aan.
De al in het Neoliticum bewoonde Rocher des Domes (links) gezien vanaf de brug van Avignon, de Saint-Bénézet-brug
De stadsbestuurders van Avignon kozen tijden de Albigenzenoorlog partij voor de lokale graven van de Provence. Ze weigerden de Franse koning Lodewijk VIII namelijk doorgang tijdens zijn opmars naar de Albigenzers, een onderdeel van de Katharen. Daardoor belegerde de Franse koning de stad in 1226. Na drie maanden overwon Lodewijk VIII Avignon. Op zijn bevel werden de twaalfde-eeuwse stadsmuren en driehonderd versterkte huizen afgebroken. De zelfstandigheid en de vrijheden die de stad in de loop der jaren had verworven werden vervolgens sterk afgezwakt.
Verzet tegen Karel van Anjou, die in 1247 via een huwelijk in de Provence aan de macht kwam, leidde tot de inname van Avignon in 1251. In hetzelfde jaar werd de afschaffing van de Gemeente van Avignon bekrachtigd tijdens de conventie van Beaucaire. Het grafelijke gezag werd opnieuw ingevoerd. Ondanks het verlies van onafhankelijkheid ving een nieuwe bloeiperiode aan onder het gezag van het huis van Anjou. Aan het einde van de Albigenzen-oorlog, in 1274, kreeg de paus het graafschap van het nabijgelegen Venaissin toegewezen. Daarvoor hoorde het graafschap van Venaissin toe aan de graaf van Toulouse. In 1303 stichtte paus Bonifaticus VIII de universiteit van Avignon. De goede reputatie van de universiteit trok veel buitenlanders aan. Zo werd Avignon een ontmoetingsplaats van geleerden.
 |
 |
 |
|
| Avignon | Geschiedenis Avignon | Palais des Papes | |
Gezinsreisgids ProvenceDe Provence is populair door haar mooie landschap, historische architectuur (Romeinse ruïnes, kastelen, kloosters) en haar subtropische klimaat. Indrukwekkende steden met talrijke bezienswaardigheden en boeiende musea maken een vakantie in de Provence compleet ( Avignon, Arles, etc.).
|
|||
